Ogarnia mnie ogromny smutek. Wróciłem dziś ze spaceru po ćwiklickim lesie i jestem przerażony. Las wycięty w pień, ale to jeszcze tak nie boli jak te sterty butelek rozrzuconych po torze dla rowerów i motorów, który urządzili sobie młodzi ludzie, lubiący tego typu sport. Rozumiem - każdy ma jakieś hobby, tylko gdzie kultura? Łatwo pełną butelkę przywieźć do lasu, trudno pustą zabrać i wyrzucić w domu. Czy sport w tak zaśmieconym lesie ma być bardziej ekstremalny? Czy w takim brudzie, śmietnisku lepiej się czują? Wstyd, droga młodzieży. Ale nawyki sprzątania wynosi się z domu. Rodzice, nauka poszła w las...